I will (eventually) get well soon... Or not?

For I am an angry young (wo)man...

• Είναι αλήθεια, πως υπάρχουν κάποιοι δίσκοι που σου κάνουν κλικ από την πρώτη στιγμή που τους ακούς. Στις πρώτες κιόλας νότες. Σαν, με το που ανοίγεις το CD, να φυσάει ένα αεράκι μαγικό, γεμάτο μυρωδιές από το παρελθόν. Πως όταν ανοίγεις το αγαπημένο σου παιδικό βιβλίο, που η μυρωδιά του χαρτιού σε πλημμυρίζει εικόνες από τα παλιά; Aυτό...
• Όπως ακριβώς έγινε πριν δύο χρόνια με το Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon, έτσι και τώρα, με το Vexations, ο έρωτας συνεχίζεται. Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο Konstantin Gropper, ιθύνους νους του/των Get Well Soon, ό,τι όμως και να είναι αυτό, εμένα με έχει.
• Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο πέντε λέξεις για να χαρακτηρίσω το δεύτερο άλμπουμ του, αυτές θα ήταν: μαγεία, μελωδία, ρυθμός (που σε χτυπάει κατευθείαν στο στήθος), νοσταλγία και όνειρο.
• Άν έπρεπε να διαλέξω μόνο δύο κομμάτια από το Vexations, αυτά θα ήταν τα Red Nose Day και Werner Herzog Gets Shot. 
• Αν κάποιοι βρεθούν να πουν ότι το Vexations δεν έχει καμία διαφορά από το πρώτο του άλμπουμ, θα συμφωνίσω μαζί τους. Όμως ποιος δεν χρειάζεται ακόμα μια δόση από τη μουσική του Gropper; Ποιος δεν χρειάζεται να φορτώσει το άλμπουμ αυτό στο iPod του και να αφεθεί στη μαγεία της μουσικής του μια μέρα ηλιόλουστη, μια μέρα που θυμίζει άνοιξη και σε γεμίζει υποσχέσεις για το μέλλον; 
• Αν μπορούσα να διαλέξω κάποιον να γράψει το soundtrack της ζωής μου, αυτός θα ήταν ο Konstantin Gropper.