Πονάν τα πόδια μου (Γειά!)

• Πότε καταλαβαίνεις ότι έχει περάσει καλά σε συναυλία; Εγώ όταν πονάν τα πόδια μου. Το οποίο σημαίνει ότι χόρεψα. Πολύ. Τόσο πολύ που την επόμενη μέρα αισθάνομαι κουτσή. Μπατάρω λίγο σήμερα. Από το πρωί που ξύπνησα. Κι έχω και έναν τρελό πονοκέφαλο. Και λίγο τα αυτιά μου βουίζουν. Μήπως να το κόψω το άθλημα; Ή μήπως να αρχίσουν οι διοργανωτές να πέρνουν περισσότερο στα σοβαρά.
• Το Μetropolitan Expo, ο νέος εκθεσιακός χώρος του αεροδρομίου, πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σαν εκθεσιακός χώρος. Είναι τεράστιος, με άνετο πάρκινγκ . Αυτό, γιατί κατά τα άλλα δεν έχει κάτι ιδιαίτερο. Α, όχι έχει! Έχει αυτήν την θεόκουλη σκεπή από ελενίτ (ή κάτι) που κάνει τον ήχο να χτυπάει πάνω του και τον διαχέει στον χώρο διαστρευλωμενο... Ή μήπως ο ήχος χθες στους Pet Shop Boys ήταν εντελώς για τα μπάζα; Ήταν. Έπρεπε να μπει το ρεφρέν για να καταλαβεισ ποιο κομμάτι παίζει. Και δεν ήταν ότι ήμασταν σχετικά πίσω, και μπροστά που προσπάθησα να πάω χάλια ήταν. Αλλά ποιος νοιάζεται; Είχα να τους δω από κάτι Electron Nights πριν από πολλά χρόνια. σίγουρα έξι. Μπορεί και επτά. Και είχα τρελή λαχτάρα να τους δώ. Και επειδή δεν το είχα κανονίσει κιόλας (μεγάλη ιστορία) και έκατσε τελευταία στιγμή να πάμε το διασκέδασα ακόμη περισσότερο. Κι ας είχε χάλια ήχο! Κι ας ήταν οι μπύρες πιο νερωμένες και από νερό. Και κάτι είχαν μέσα να μου το θυμηθείς, γιατί μετά τη δεύτερη άρχισα να αισθάνομαι περίεργα... Εξού κι ο πονοκέφαλος σήμερα...
• Αλλά αυτό που μου έχει μείνει τώρα είναι το πόσο καλά πέρασα. Θες οι Pet Shop Boys, θες οι φίλοι μου, θες η σκατά διάθεση που ξαφνικά εξαφανίστηκε, θες ο χορός που έριξα, θες η περίεργη μπύρα; Ξαφνικά όλα σήμερα φαίνονται καλύτερα! Καλημέρα σου!