όλες οι φωτογραφίες εδώ είναι κλεμμένες από τη σελίδα της ταινίας στο facebook.
Ή πως να περάσεις το πρωινό της Παρασκευής πριν πας γραφείο. Στο Ιντεάλ στην Πανεπιστημίου ήταν μαζεμένοι από νωρίς κριτικοί κινηματογράφου για τις (καθιερωμένες) πρωινές δημοσιογραφικές προβολές. Δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου και για να πάω σινεμά πρέπει να με σύρεις και να μου υποσχεθείς και τον ουρανό με τ' άστρα. Δεν ξέρω γιατί. Πάντως βρέθηκα σε "σκοτεινή αίθουσα" μετά από πολύ καιρό κι αυτό για δουλειά. Μια συνέντευξη με τον έναν εκ των δύο σκηνοθετών του "Wasted Youth", της ελληνικής ταινίας των Jan Vogel και Αργύρη Παπαδημητρόπουλου που άνοιξε το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ.
Απορία Νο.1: γιατί κανείς δεν το πήρε χαμπάρι στην Ελλάδα (και με το κανείς εννοώ το ευρύ κοινό) πιο νωρίς και
Απορία Νο.2: γιατί κανείς (οκ, βαρύ, έστω λίγοι) δεν ανέφερε - έγραψε κάτι για την ταινία πριν αυτή βρεθεί στο Ρότερνταμ ή έστω μετά;
Κι εγώ το πήρα χαμπάρι εντελώς κατά τύχη λίγες ημέρες πριν παίξει εκεί (στο Ρότερνταμ) και έγραψα το κατιτίς μου κυρίως γιατί θεώρησα πως και μάπα να είναι η ταινία, της αξίζει μια αναφορά. Τόσα χιλιόμετρα έκανε αν μη τι άλλο.
Και πήγα και την είδα. Και έχω από το μεσημέρι έναν κόμπο στο στομάχι που δεν περιγράφεται. Κι αν κάπου στη μέση βαρέθηκα (θεωρώ ότι το τραβάνε λίγο και κάνει "κοιλιά"), το τέλος με ισοπέδωσε.
Ενας γνωστός μου (κριτικός κινηματογράφου και μπαμπάς - έχει σημασία αυτό) στο τέλος της ταινίας βγήκε από το σινεμά βρίζοντας. Στην ερώτηση "Πως σου φάνηκε" μου απάντησε "Αρχίδια μου φάνηκε. Είναι τόσο διδακτική, σου κουνάει το δάκτυλο και σου λέει Μείνε σπίτι σου αν δεν θες να πάθεις τίποτα".
Δεν έχει άδικο μεταξύ μας... θα σου πω στη συνέχεια γιατί.
Η υπόθεση: πιστιρικάς σκεϊτάς, ετών 16, με φίλους σκεϊτάδες αλωνίζουν την πόλη, ένα καλοκαίρι με καύσωνα. Στην ίδια πόλη, την Αθήνα που ζεματάει, πατέρας-μπάτσος προσπαθεί να τα φέρει βόλτα για αυτόν και την οικογένειά του. Κάπου προς το τέλος αυτές οι δύο ιστορίες που καθόλη τη διάρκεια της ταινίας ούτε καν που "συναντιούνται", ενώνονται βίαια. Γροθιά στο στομάχι. Σφίξιμο. Και μετά εμετός. Η ιστορία είναι - σύμφωνα με τους τίτλους τέλους - εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, αλλά παραμένει μια ταινία μυθοπλασίας. Το δικό σου το μυαλό πάει κατευθείαν σε κάποια γεγονότα που έζησες πριν δύο χρόνια, έναν Δεκέμβρη.
Την ερχόμενη Πέμπτη βγαίνει στα σινεμά. Λίγο πριν βγει, θα έχω τη συνέντευξη του Jan Vogel, ενός εκ των δύο σκηνοθετών και σεναριογράφων και θα στην ποστάρω εδώ. Μέχρι τότε, θα προσπαθώ να αναλύσω γιατί αυτή η ταινία με "ενόχλησε" τόσο πολύ, γιατί μέσα σε δύο ώρες αποφάσισα πως δεν θέλω να κάνω παιδιά και πως αν κάνω θα τα κλείσω σε γυάλα και γιατί ο γνωστός μου - πατέρας/κριτικός κινηματογράφου τα πήρε τόσο πολύ στο κρανίο.
Μέχρι τότε, πάρε το trailer. Και να προσέχεις παιδί μου...
5 σχόλια:
Bλέπω έφαγες και ήρθες στα ίσια σου και η γλώσσα σου (δάχτυλα έστω) πάει ροδάνι!!!
Κοίτα, εγώ το λατρεύω το σινεμά και έχω δει πολλές καταθλιπτικές ταινίες (όχι από επιλογή!), αλλά όταν μου λένε εκ των προτέρων ότι με μια ταινία θα δεθεί κόμπος το στομάχι μου και ειδικά αν έχει να κάνει με παιδιά, δεν τη βλέπω ο κόσμος να χαλάσει!! Δεν τα αντέχει αυτά τα βαριά η ψυχοσύνθεσή μου!!! Γι'αυτό δεν είδα ούτε το τρέηλερ. Θα διαβάσω όμως την συνέντευξη του σκηνοθέτη, γιατί με ενδιαφέρει η άποψή του!
Λοιπόν, έκλεισε! Την επόμενη φορά πάμε σινεμά κορίτσια που αρέσει και στη Ζωή?? χοχοχο
Σινεμά μπορεί να μην πηγαίνω συχνά (εκτός αν είναι καλοκαίρι και έχουν ανοίξει τα θερινά), αλλά ταινίες βλέπω με το κιλό. Βλέπω τα πάντα και πάντα (μα πάντα) η άποψή μου είναι πως μια ταινία δεν την βλέπεις μόνο για να σε διασκεδάσει, αλλά και για να σε προβληματίσει. Άμα καταφέρει να κάνει το δεύτερο, για μένα σημαίνει κάτι. Κι αυτή η ταινία αν μη τι άλλο σου προκαλεί έναν προβληματισμό. Εμμανουέλα μου, να τη δεις, απλώς σε προειδοποιησα πως δεν πας για να περάσεις δυο ώρες ευχάριστα. Δεν πας να δεις κωμωδία. Πας και ξέρεις πως αυτό που θα δεις θα σε βάλει στην διαδικασία της σκέψης για κάποια πράγματα που έγιναν πριν από μερικά χρόνια. Πάω για ποδήλατο τώρα! :)))
καλημέρα! Επειδή θα με ενδιέφερε πολύ να τη δω -μια και συμφωνώ μαζί σου ως προς το επιχείρημα διασκέδαση και προβληματισμός μαζί- ξέρεις αν θα βγεί στις ελληνικές αίθουσες ή αν υπάρχει on-line?
@anidifranco: kalhmera! h tainia bgainei sta cinema thn Pempth 17/3 kai nomizw pws a3izei na thn deis :)
Ναι βρε παιδί μου, αλλά άλλο να σε προβληματίσει κι άλλο να σου σφίξει το στομάχι κόμπο και να σε κάνει να αποφασίσεις ότι δεν θες παιδία. Έστω κι αν μετά από μερικές ώρες σου περνάει αυτό το συναίσθημα, δεν έχεις νιώσει καλά όσο τα σκέφτεσαι. Τέλος πάντων, συμφωνώ στον προβληματισμό, αλλά το σινεμά για μένα είναι και τρόπος διασκέδασης και δεν θέλω να νιώθω άσχημα βγαίνοντας από την αίθουσα!
Καλή επιτυχία στην ταινία στις αίθουσες!!
Δημοσίευση σχολίου