The Voyage Limpid Sound part.2

  H φωτογραφία είναι της Μαρίλη Τοπούζογλου

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από το προηγούμενο post για τους VLS. Και να που το δεύτερό τους άλμπουμ κυκλοφορεί και "τα σπάει" (για να κάνω quote μια ψυχή που χρησιμοποιεί την φράση συνέχεια, σε σημείο που θες να την χτυπήσεις. Την ψύχή! :p ). Χθες μιλήσαμε (διαδυκτιακά) με τον Σέργιο Βούδρη και να τι είπε! Enjoy!
 
Οι VLS δεν είναι καινούργια μπά­ντα. Όσοι τους γνωρίζουν ξέρουν ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω ένα ντεμπούτο άλμπουμ, που πλέον θεωρείται συλλεκτικό στους κύκλους της ψυχεδελικής ποπ. Δέκα χρόνια μετά το «Εlectro­nically enhanced dream», o Σέργιος Βούδρης, ιθύνους νους των VLS, επιστρέφει με το «The Voyage Limpid Sound are happy» (Αrchangel Music).

• Kατ’ αρχάς να το ξεκαθαρίσουμε: Πόσα άτομα είστε και πόσα χρόνια μετράτε ως μπάντα; To όνομα The Voyage Limpid Sound χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να αποκρύψω τα προσωπικά μου στοιχεία από το εξώφυλλο του πρώ­του μου άλμπουμ «Electronically enhanced dream» εν έτει 2000. Έπειτα από οκτώ χρόνια «επανδρωθήκαμε» με άλλους τέσσερις και αρχί­σαμε να δουλεύουμε το «The Voyage Limpid Sound are happy». Βέβαια στα live πού και πού φέρνουμε και καμιά 15αριά φίλους για χορωδία. Ίσως και παρα­πάνω. 
• Το «The Voyage Limpid Sound are happy» δεν είναι το πρώτο σου άλμπουμ, είναι όμως το πρώτο που γίνεται ευρέως γνωστό. Τι είχε προηγηθεί του «...are happy» και πόσο διαφέρουν οι δύο δουλειές; Μεταξύ 2000 και 2008 ηχο­γράφησα μόνος 5 άλ­μπουμ, αλλά κανένα δεν έτυχε κυ­κλο­φορίας. Αν συμπεριλά­βεις και αυτά τα άλμπουμ στην πορεία, το «... are hap­py» προκύπτει πολύ φυ­σικά. Όχι όμως γραμμικά, αλ­λά με μια κυκλική αίσ­θηση. Όταν έγραφα το «Electronicaly enhanced dream» έπασχα από τον ίδιο ποπ πυρετό που επανέ­καμψε στο «... are happy». Ίσως να δια­φέρουν ελαφρώς, λόγω του ψυχεδε­λικού περιτυλί­γμα­τος του πρώτου. Στο μεταξύ, πέρασα διάφορες μουσικές ασθέ­νειες με απο­τυ­χία ανοσίας.  
• Περιέγραψε με 5 λέξεις τον ήχο σας... Ευμετάβλητη μελωδική ποπ, αποκρύπτουσα στίχους (προς το παρόν τουλάχιστον).  
• Ποιοι πέντε δίσκοι σε ώθησαν να ασχοληθείς με τη μουσική; • Σουίτα του Καρυοθραύστη - Π.Ι. Τσαϊκόφσκι • 20 Golden Number Ones - Various Artists • Βρόμικο Ψωμί - Διονύσης Σαββόπουλος • Music for 18 Musicians - Steve Reich • The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars - D. Bowie  
• Ποιο θα ήταν το ιδανικό live; Σε έναν μικρό κλειστό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο από εμάς, ώστε να συμβάλλει στην αισθητική και συν­αισθηματική επιβολή του ποιού μας.  
• Αλήθεια, θα κάνετε άλλα δέκα χρόνια να βγάλετε άλμπουμ; Ελπίζουμε πως όχι. Οι λόγοι που καθυστερήσαμε να κυκλοφορήσουμε κάποιο από τα άλμπουμ μας ήταν συγκυριακοί. Σκοπός μας είναι να­ βγαίνει τουλάχιστον ένα άλμπουμ τον χρόνο.  

 
 
Αντί επιλόγου
Πρέπει να τους δεις live... ...για να μπεις στο νόημα της μουσικής τους. Τον Μάρτιο που μας πέρασε άνοιξαν τη συναυλία των Fiery Furnaces στο «An» και ήταν, νομίζω, η πρώτη φο­ρά, ή τουλά­χιστον μια από τις πολύ λίγες φορές, που το (ελληνικό) κοινό έδινε σημασία στο support. Κα­μιά 15α­ριά άτομα επί σκηνής, τα περισσό­τε­ρα από αυτά χορωδία, κι ο κόσμος από κάτω να διερωτάται ποιοι είναι αυ­τοί, όσο τους παρακολο­υ­θού­σε (τολμώ να πω) εκστασιασ­μέ­νος. Το «... are happy» είναι από τους δίσκους που αξίξει να έχεις στη δισκοθήκη σου. Εγώ κόλλησα εξαρχής με το «Τhe constant archaeologist», αν και τα υπόλοι­πα 13 κομμάτια είναι εξίσου ενδιαφέροντα. Αν μη τι άλλο, σε ωθούν να κάνεις μια βουτιά στο ένδοξο μουσικό παρελθόν, με ποπ μελωδίες σαφώς επηρεασμένες από Beatles. Αγόρα­σέ το τώρα!