Män som hatar kvinnor

• Ή αλλιώς "The girl with the dragon tattoo" ή τέλος πάντων "Το κορίτσι με το τατουάζ". Ο Στιγκ Λάρσον, αν ζούσε σήμερα, θα ήταν ένας πολυεκατομμυριούχος. Με τρία μόνο βιβλία (την τριλογία Millennium στην οποία ανήκει και το Män som hatar kvinnor) θα μπορούσε να είχε εξασφαλίσει ακόμα και τα απαραίτητα για τα δισέγγονά του... Μην σου πω και τα τρισέγγονα... του αδερφού του*! Πέθανε όμως από καρδιακή προσβολή στα 50 του, λίγες ημέρες αφού παρέδωσε στον εκδοτικό του και τα τρία βιβλία... 
• Πριν λίγες ώρες τελείωσα να το διαβάζω. 660 σελίδες. Το πρώτο βιβλίο που βρήκα μετά από πολύ καιρό να το διαβάσω σχεδόν μονορούφι. Ανατροπές από σελίδα σε σελίδα, αναφορές στη σουηδική οικονομία, Σουηδούς επιχειρηματίες και επιχειρήσεις στις οποίες κατά σύμπτωση δουλεύω (σε μία από αυτές εννοείται, σε ένα παρακλάδι μιας από αυτές, αλλά είναι τόσο περίεργο να το βλέπεις γραμμένο σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα), βία, σεξ, κυνηγητό, ανώμαλοι, θάνατοι, σεξ είπα (;) και ανατροπές, πολλές πάρα μα πάρα μα πάρα πολλές ανατροπές (κι αυτό το είπα ε;). Χαρακτήρες σχεδόν πραγματικοί. Οk. Η Λίζμπετ Σαλάντερ δεν είναι και το κορίτσι της διπλανής πόρτας, ποιός άλλωστε μένει δίπλα σε μια χάκερ; Έλα μου ντε! Αλλά ο Μίκαελ Μπλούκμβιστ είναι. Όχι το κορίτσι της διπλανής πόρτας, αλλά ένας δραστήριος δημοσιογράφος, του εξωτερικού, που θυσιάζει την ελευθερία του για το ρεπορτάζ (έννοια άγνωστη εδώ). Μέχρι να φτάσεις στο τέλος σου έχει βγει η πίστη (με την καλή έννοια). Διαβάζεις το βιβλίο παντού: σε καφέ, στάσεις λεωφορείου, μετρό, στα διαλείμματα της δουλειάς για φαγητό, στα διαλείμματα για τσιγάρο, στην τουαλέτα, λίγο πριν κοιμηθείς και προσπαθείς με πολύ κόπο να κρατήσεις τα βλέφαρά σου ανοιχτά από τη νύστα, αλλά θες να μάθεις τι γίνεται μετά. Ζzzzzz...... Και στο τέλος ανταμοίβεσαι και με το παραπάνω. Το μόνο αρνητικό στην υπόθεση η μέτρια μετάφρασή του. Θα μου πεις "Ξέρεις σουηδικά; Όχι αλλά μπορώ να καταλάβω από τα συμφραζόμενα τί ήθελε να πει ο Λάρσον και δεν κολλάει απόλυτα η μετάφραση".
  
• Άργησα να το πιάσω στα χέρια μου. Ίσως γιατί δεν τα πάω καλά με τις εμπορικές επιτυχίες. Η πρώτη κυκλοφορία έγινε στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 2009. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου είχε φτάσει την τρίτη ανατύπωση. Τώρα δεν ξέρω πόσα αντίτυπα μπορεί να έχει πουλήσει. Μου το έδωσε ένας πάρα πολύ καλός φίλος λέγοντάς μου "πάρτο τώρα που θα κάθεσαι για Χριστούγεννα να το διαβάσεις". Το είχα δίπλα στο κρεββάτι μου πολλές μέρες μέχρι να αποφασίσω να το πιάσω. Και τελικά έκανα μεγάλη μαλακία που καθυστέρησα τόσο. Έχω εθιστεί. Αναζητώ τον δεύτερο τόμο (Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά) να τον πάρω μαζί μου την άλλη εβδομάδα που θα φύγω ταξίδι. Αν και η παρέα μου δεν θα χαρεί ιδιαίτερα να ξέρει ότι εγώ θα είμαι χωμένη σε ένα βιβλίο όσο εκείνη (μάταια) θα προσπαθεί να με πείσει να πάμε στην Πύλη του Βραδεμβούργου... Ο τρίτος τόμος (Το κορίτσι στη φωλιά της Σφήγγας) ακόμα δεν έχει βγει στα ελληνικά, ετοιμάζεται όμως!
• Αφού το τελείωσα, είδα και την ταινία. Τα συν: δεν το έχει αγγίξει το Χόλιγουντ, οπότε δεν βλέπεις ας πούμε τον Τομ Χανκς ως Μίκαελ Μπλούκμβιστ. Ο Michael Nyqvist είναι αυτός που φανταζόσουν ότι θα μπορούσε να παίζει τον Μπλούκμβιστ. Γενικά όλοι οι ηθοποιοί που επιλέχτηκαν ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό που έχεις φανταστεί εσύ διαβάζοντας το βιβλίο. Τα πλην: Αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο δεν μπορείς να καταλάβεις απόλυτα τι γίνεται. Το χάνεις λίγο. Αναγκαστικά το έχουν πετσοκόψει, αλλιώς η ταινία θα ήταν τριλογία από μόνη της. Η Έρικαν Μπέργκερ (αρχισυντάκτρια του Μίκαελ και περιστασιακή γκόμενά του), ενώ στο βιβλίο κατέχει σημαντική θέση στην ταινία ίσα που φαίνεται. Γενικά κάποιοι χαρακτήρες θάβονται. Δεν πειράζει όμως γιατί τελικά η καλύτερη μεταφορά βιβλίου στο σινεμά είναι αυτή που παίζεται στο κεφάλι σου όσο το διαβάζεις! 
• Kαι το κερασάκι στην τούρτα! Quiz: Με ποια ελληνίδα δημοσιογράφο - αρθρογράφο των σουηδικών ΜΜΕ και κάποτε σχολιάστρια - θέλω να πάρω τη θέση της Μπόκοτα ανοίγει η ταινία; Μα με ποιά άλλη από τη δική μας Αλεξάνδρα Πασχαλίδου ως ανταποκρίτρια! Ω, ναι!
  

* In May 2008 it was announced that Larsson's 1977 will, found soon after his death, declared his wish to leave his assets to the Umeå branch of the Communist Workers League (now the Socialist Party). As the will was unwitnessed, it was not valid under Swedish law, with the result that all of Larsson's estate, including future royalties from book sales, went to his father and brother. His long term partner Eva Gabrielsson, who found his will, has no legal right to the inheritance, sparking controversy and exposing what many media considered a flaw in Swedish inheritance legislation. They never married because Swedish Law required married couples to make their addresses publicly available; marrying would have been a security risk. Vanity Fair's recent article exposes the bad treatment of Eva by the author's father and brother (with whom he had little contact in his life). She is quoted as wanting the rights to control his work, so it could be presented in the way he would have wanted. She claims, as his life partner, to know better than his father whom he "disliked" and rarely saw.