Something's wrong or maybe not!

• Είναι ιδέα μου ή κάτι πάει στραβά αυτές τις μέρες; Εκτός του ότι ο συνδυασμός σκόνης από την Αφρική - ηφαιστειακή τέφρα από την Ισλανδία έχουν καλύψει το σύμπαν (οκ, την Ευρώπη τουλάχιστον), συμπεριφέρονται όλοι κάπως; Πάρε το ανθρώπινο είδος: είμαι σίγουρη πως έχουν βάλει στοιχήματα μεταξύ τους ποιος μπορεί να σκοτώσει περισσότερους με το αυτοκίνητό του και να αυτοκτονήσει. Τυχαίο παράδειγμα 1: τύπος στην άνοδο της Κατεχάκη προς Καρέα (με μερσεντέ παρακαλώ) αποφασίζει μέσα στο χάσιμό του ότι είναι ΠΑΡΑ πολύ καλή ιδέα από την αριστερή λωρίδα να περάσει (από πάνω μου) στη μεσαία, μετά στην δεξιά και καλά για να φύγει προς Αττική Οδό και στα καπάκια να το μετανιώνει (χωρίς να κοιτάει αν έρχεται κανένας), να περνάει πάλι στη μεσαία και βουρ για νότια προάστια από την αριστερή. Τυχαίο παράδειγμα 2: τύπος με μηχανή αραγμένος στο πεζοδρόμιο (σ.σ. είχε κατέβει να πάρει τσιγάρα το παιδί από το περίπτερο), βάζει μπρος το μηχάνημα κι όποιον πάρει ο Χάρος, αφού ούτε κοιτάει ποιος έρχεται. Έλα όμως που ερχόταν και δίπλα από αυτόν που ερχόταν ήταν κι άλλη μηχανή; Οπότε τι κάνεις; Πατάς τον μαλάκα και πας μέσα για ζωοκτονία ή κάνεις ελαχίστως αριστερά και παίρνεις σβάρνα και τον έτερο μηχανοβιο; Καταριέσαι την μέρα που αποφάσισες να δώσεις για δίπλωμα (προ εκατονταετίας, τότε που δεν κυκοφορούσαν αυτοκίνητα), αναπολείς το παλιό σου αυτοκινητάκι, που όσες γρατζουνιές κι αν είχε εσύ το αγαπούσες και βρίζεις τώρα τον εαυτό σου που είχε προ διετίας τη φαεινή ιδέα να σκάσεις τα ωραία σου λεφτουδάκια να πάρεις καινούργιο, το οποίο σημειωτέον ακόμα να ξεχρεώσεις και μέσα σ'όλα με όλους τους μαλάκες που κυκλοφορούν το έχεις φεσώσει και με κάνα δυό χιλιάρικα ακόμα για να του φτιάξεις όλες τις ζημιές;

• Πάμε παρακάτω! Ζωικό βασίλειο: Περιστέρια και μισητές δεκαοχτούρες είναι πλέον σίγουρο ότι έχουν τάσεις αυτοκτονίας. Σκάνε πάνω σε παράθυρα κι επιτίθενται σε ανυποψίαστους περιπατητές. Είμαι πεπεισμένη ότι μαζεύονται όλα σε κάποιο πεύκο και παρακολουθούν στο repeat τα Πουλιά του Χίτσκοκ, παίρνοντας μαθήματα επίθεσης. 

• Καλό θα ήταν να σε προειδοποιήσω αν δεν το έχει κάνει κάποιος άλλος ήδη να μην διαβάζεις εφημερίδες και να μην βλέπεις ειδήσεις, καθότι η κατάθλιψη είναι ένα βήμα μακριά. Εκτός από τα θέματα της "τρομοκρατίας" και φαλιμέντου δεν παίζει τίποτε άλλο. Sorry παίζει: η πρεμιέρα της Βανδή στο Thalassa.

• Στα δικά μας πάλι, κι ακόμα δεν έχω καταφέρει να δω το ντοκιμαντέρ για τους Blur, το οποίο παίζει να το έχω και κάνα δίμηνο, ενώ πήρε το αυτί μου το καινούργιο τους κομμάτι, που ταιριάζει γάντι στην περίσταση, λόγω τίτλου. Εδώ.  

• Κατά τα άλλα, μετράω μέρες για Βαρκελώνη ράβοντας ότι βρεθεί μπροστά μου, από παλιά ρούχα μέχρι καλύμματα για καναπέδες. Που θα πάει θα περάσουν οι μέρες και θα βρεθώ για τρίτη χρονιά στα στενά πίσω από την Las Ramblas να βολτάρω προς αναζήτηση αγοράς νέων και παλαιότερων CD.

•  Από την άλλη, τίποτα από τα παραπάνω μπορεί να μην έχει σημασία (εκτός από την Βαρκελώνη), καθότι στην κατάστασή μου (ερωτοβαρεμένη και σε δημιουργικό οργασμό) θα αδιαφορήσω για τον μαλάκα με τη μερσεντέ και το περιστέρι ελεύθερο-σκοπευτή και θα συνεχίσω να μετατρέπω με τα μανίας όλα τα παλιά τραπεζομάντηλα της μάνας μου σε μπλούζες, κάνοντας όνειρα για σανγκρίες στο Gottico και mojitos στο Betty Ford πριν και μετά τις συναυλίες στο Primavera. Εις υγείαν!