I am singing the blues

• Το μοναδικό ίσως πράγμα που μπορεί να με κάνει να καταλάβω ότι μπαίνει ο χειμώνας είναι ο Frank. Και ο Dean και ο Sammy. Δεν ξέρω πως μου προέκυψε αυτή η αγάπη. Έχω αρκετές συλλογές και των τριών, ξεχωριστά και μαζί. Είναι και η μεγάλη αγάπη του μπαμπά μου. Ίσως για αυτό να "κόλλησα" κι εγώ. Βέβαια, ο μπαμπάς μου αγαπάει και την κλασική μουσική, την οποία αν και μελέτησα για χρόνια (πιάνο γαρ) ποτέ δεν συμπάθησα. Όπως και να 'χει, την πετριά μου την έχω φάει και μπορώ να κάθομαι και να τους ακούω ώρες ατελείωτες. Και κυρίως τον χειμώνα. Σπίτι, με ένα ποτήρι κρασί, χαλαρά στον καναπέ, να βλέπω έξω από το παράθυρο τα φώτα στο δρόμο και να σκέφτομαι πως είμαι στην Νέα Υόρκη. Αν βρέχει κιόλας, άσε, τι να λέμε! Το χιόνι είναι extra bonus. Αν είναι και Χριστούγεννα... Μακριά το πήγα.
• Something gotta give, Under the bridges of Paris, Just one of those things, Love me or leave me, September song, Sway, I've got the world on a string, Learnin' the blues, I get a kick out of you. Eίναι τόσα πολλά. Είναι οι μελωδίες τους, οι στίχοι τους, είναι οι ίδιες οι ερμηνευτές τους που αγγίζουν ευαίσθητες χορδές. Μπορεί ο Frank να σε κάνει να ονειρευτείς; Μπορεί. Μπορεί ακόμα και να φέρει στο μυαλό σου μυρωδιές, από κανέλλα και καμμένη ζάχαρη ή τη μυρωδιά ενός δερμάτινου καναπέ ποτισμένου με καπνό.
• Πόσο θα ήθελα να κάνει κρύο τώρα και να βρέχει...