Πήγα που λες στο Σύνταγμα χθες...

... αναλύσεις για τη μεγαλύτερη μη κομματική συγκέντρωση στην Αθήνα, που οργανώθηκε μέσω fb και twitter, τις αφήνω σε άλλους πιο "ειδικούς". Εγώ είχα φωτογραφική μαζί μου και να τι είδα...

νωρίς, κατά τις 8 και...

το πανό της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ που στήθηκε απέναντι από το υπουργείο Οικονομικών έγραφε "Δεν πουλάω και δεν πουλιέμαι". Σε έκταση παίζει να έφτανε να σκεπάσει όλους τους άστεγους της Αθήνας...

πιο αργά το βράδυ... κατά τις 10 και...

Πλατεία Συντάγματος: η Γιορτή της Μουσικής συναντά τις απεργιακές διαδηλώσεις, χωρίς συναυλίες και χωρίς χημικά από τα ΜΑΤ... you get the feeling...

 Μας κάνατε Μνημόνιο, σας κάνουμε Μνημόσυνο.#epic

LIKE!!!

κατά τις 12 το βράδυ...

Να παρατηρήσω μόνο κάπου εδώ, πως είδα παιδάκια (μωρά) να κυνηγιούνται ανάμεσα στα ΜΑΤ (έπρεπε να έχω βγάλει φωτογραφία), είδα μαμάδες και μπαμπάδες με καρότσια, έναν παπά, είδα παππούδες και γιαγιάδες να κάνουν βόλτες στην κατάμεστη πλατεία, χαμένους τουρίστες να κοιτούν αποσβολωμένοι, σκυλιά με λουριά, ζευγάρια που φιλιόντουσαν. Ένιωσα λίγη χαρά μεταξύ μας, λίγη αισιόδοξία, λίγη ελευθερία.

υ.γ. Ξέμειναν από μπύρες τα περίπτερα της Αθήνας #fact
υ.γ.1 Δεν είχε σήμα στην πλατεία ούτε για πλάκα. Μετα βίας κατάφερα να πάρω ένα τηλέφωνο από το κινητό μου.
υ.γ.2. Για wi-fi δεν το συζητώ καν. Δεν έχω internet στο κινητό μου μάνα μου, γιατί δεν έχω λεφτά να πληρώνω την Cosmote...



ΔΙΑΒΑΣΕ:
http://www.thepressproject.gr/index.php?l=4728

http://dilated2.wordpress.com/2011/05/26/%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1-2552011/

ΜΕ ΑΥΤΟ ΓΕΛΑΣΑ ΠΟΛΥ
http://www.theblob.gr/eidhseis/koinwnia/item/970-Aganaktismenoi-hipsters.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

MORE PHOTOS HERE
http://www.lifo.gr/lifoland/view/3060

A, ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!
http://www.youtube.com/watch?v=aNi8nfds2-g

ετοιμάζω βαλίτσα από τώρα (part 1. the book sessions)

Αν περίμενα να ηρεμήσω και να ξεκουραστώ, θα έγραφα πάλι εδώ τον Αύγουστο, που κανείς δεν θα ήταν εδώ να το διαβάσει...
Ναι οκ, να λες πάλι καλά που έχεις δουλειά κλπ κλπ κλπ, αλλά περισσότερο τώρα από ποτέ ονειρεύομαι στον ξύπνιο μου παραλίες, θάλασσα, ζέστη, frozen margaritas, μπύρες, Καρτελά, Sunset και μυρωδιά αντιηλιακού. Νομίζω είναι από τις λίγες φορές που τις χρειάζομαι τις ριμαδιασμένες τις διακοπές πιο πολύ από ποτέ.

Αυτό, το να φαντάζομαι και να ονειρεύομαι τις διακοπές το έκανα πολύ μικρή, όταν ήμουν ακόμα στο δημοτικό (αιώνες πίσω, ναι). Θυμάμαι πως ξεκινούσα να φτιάχνω την βαλιτσούλα με τα παιχνίδια μου και τις "Χαρούμενες Διακοπές" τον Απρίλιο για ένα ταξίδι που ξεκινούσε συνήθως τέλος Ιουνίου... Και την άφηνα σε μια ντουλάπα μέσα, και μέχρι να φτάσει η ώρα να φορτώσουμε το αυτοκινήτο για να φύγουμε για Ακράτα είχα βγάλει κι είχα ξαναβάλει τα βιβλία μου και τα παιχνίδια μου καμιά εκατοστή φορά.

Αυτή τη φορά δεν θα φτιάξω βαλίτσα, αλλά μια λίστα θα την κάνω. Για να μπω σε mood διακοπών, κι ας ξέρω ότι έχω μπροστά μου ακόμα 74 μέρες (give or take), οπότε στάνταρ στη λίστα θα διαγραφούν και θα γραφτούν πολλά καινούργια....

Βιβλία
(όσα και να πάρεις ποτέ δεν είναι αρκετά)...
-Never Let me go - Kazuo Ishiguro (όχι γιατί βγήκε σε ταινία, αλλά επειδή μια ψυχή μου είπε πως το λάτρεψε και το πρότεινε ασυζητητί). Toυλάχιστον αν δεν μου αρέσει - χλωμό- αυτήν θα πλακώσω στα χαστούκια. Not.
- Βοοκ of Clouds - Cloe Aridjis. Ακόμα το παλεύω, αλλά μιλάει για το Βερολίνο που αγαπώ, τι να το κάνω το ριμάδι; Να το παρατήσω; Ποτέ.
-Neil Gaiman - Graveyard Book. Αγαπώ Neil Gaiman οπότε και την υπέρτατη παπάρα να έχει γράψει θα το διαβάσω και θα πω κι ένα τραγούδι.
- Πέθανε ο σκύλος, κατα τ' άλλα όλα καλά - Ray Bradbury. Δώρο κολλητής & Σία, που αν ξεπεράσεις τον τίτλο (και το γεγονός ότι έχω σκύλο), ήρθε highly recommended.
- Σχέδιο διαφυγής - Αδόλφο Μπιόυ Κασάρες. Δώρο κολλητού κι αυτό που αγοράστηκε επειδή στο εξώφυλλο γράφει "Το αριστούργημα του Κασάρες" και παραδόθηκε με την ατάκα "Σου πήρα ένα αριστούργημα". "Α, το έχεις διαβάσει;" "Όχι, αλλά είναι αριστούργημα..." You get the point...
-Τζόναθαν Κόου - Το σπίτι του ύπνου. Δώρο ετερης κολλητής, ξανά μανά. Από τις αγαπημένες μου εκδόσεις "Πόλις". Αγαπώ Άντζι.
- Κυριακή - Αλέξης Σταμάτης. Μετά το "Μπαρ Φλωμπέρ" και την "Βίλα Κορμπέ" που διαβάστηκαν απνευστί κάποιο καλοκαίρι λίγα χρόνια πριν στην Άνδρο, πήρα την Κυριακή. Δυσκολεύομαι, αλλά που θα πάει. Θα μου κάτσει κι αυτό.
- Κινηματογραφική Λέσχη - David Gilmour. Μπαμπάς βάζει γιο που παρατάει το σχολείο να βλέπει τρεις φορές την εβδομάδα ταινίες που εκείνος διαλέγει. Αυτός που το διαβάζει τώρα το ξεκίνησε πριν λίγες ημέρες και το τελειώνει... Nough said. Στην βαλίτσα κι αυτό.
-Τζόνι και Λούλου - Βάσια Τζανακάρη. Αυτήν την ξέρω. Και ξέρω πάνω-κάτω και τι τράβηξε για να το γράψει. Για την ακρίβεια όσο το έγραφε μιλούσαμε και γκρινιάζαμε η μία στην άλλη. Μετά γκρίνιαζε εκείνη και την άκουγα εγώ. Είναι από αυτές τις γνωριμίες, που αν και τον ξέρεις τον άλλο χρόνια, αλλά έλεγες μόνο ένα "γειά" στις συναυλίες που τον πετύχαινες, τώρα βγάζεις τα σώψυχά σου online. Άλλο level επικοινωνίας. Βγήκε προχθές. Ετοιμάζομαι να το αποκτήσω.

Μέχρι τον Αύγουστο να ξέρεις ότι θα σου πω και για άλλα βιβλία. Αν και με τους ρυθμούς που διαβάζω τώρα (δυο σελίδες την ώρα που θα πέσω για ύπνο και μετά - γκντουπ- το βιβλίο στη μούρη και... ροχαλητό) με βλέπω τα παραπάνω να μου φτάνουν μέχρι και τα Χριστούγεννα...

Το πιο περίεργο πράγμα είναι που...

... οι μέρες περνούν σαν νερό. Ούτε που κατάλαβα πότε έφυγε και το Πάσχα, πάει και η άδεια και η αργία του Αγίου Πνεύματος μοιάζει τόσο κοντά... Είναι ίδιον της ηλικίας; Να βάλω τις φωνές και να φρικάρω; Μπα...

Πάντως να ξέρεις πως μέσα στην περασμένη εβδομάδα ήθελα πολλά να γράψω. Αλλά αποφάσισα να βγω έξω από το σπίτι, κάτι που δεν το συνηθίζω, ειδικά μέσα στον χειμώνα. Ελα όμως που άνοιξε ο καιρός και ξεπόρτισα κι εγώ... Τώρα με τη δουλειά μπλόκαρε το μυαλό και δεν θυμάμαι καν τι ήθελα να γράψω.

Μόνο για την Pina Bausch να σου πω, να πας να την δεις. Κι ας είναι 3D που εμένα με κουράζει. Αξίζει.