respect

Kαρακλεμμένο του κερατά, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην το αρπάξω!
Μerci Monsieur Stop that Sound

{via}

Oh, I love you Ben... and Nick...

Αχ, σήμερα κυκλοφόρησε, τώρα το ακούω...
Αχ λέω.
Δύο αγάπες μαζεμένες στο πακέτο του ενός.
Nick Hornby
και
Ben Folds
μαζί στο Lonely Avenue...
αλήθεια, βγάζω καρδούλες από τα μάτια σαν το Pepe Le Pew...


p.s. yes, hope is a bastard, hope is a liar, a cheat and a tease, Hope comes near you? Kick it's backside got no place in days like these

Αν δεν νοιαστείς εσύ, ποιος;

 www.atenistas.gr

Αtenistas δανεισμένο από το Athensville.
Μου φαίνεται θα πάρω κι εγώ τους δρόμους με τα φτυαράκια, τις λεβάντες και τα ροζ πλαστικά μου γάντια!
Go Atenistas, GO!!!


http://athensville.blogspot.com/2010/09/o_25.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+Athensville+%28athensville%29

Bios 8 (να είναι οι ώρες του)

 {από tweet του Gaslamp Killer}

Από χθες ήθελα να βρίσω, να γράψω ένα κομμάτι τίγκα στα "γαλλικά", αλλά αποφάσισα πως εν βρασμώ δεν γίνεται χαϊρι. Λέω, άσε πήγαινε και τη δεύτερη μέρα και μετά απόφασίζεις τι και πως θα τα γράψεις.

Τα περισσότερα τα έχουν πει ήδη κι άλλοι: χάλια ατμόσφαιρα την Παρασκευή, που να ήθελες να αναπνεύσεις έπρεπε να έχεις μαζί σου ή μάσκα οξυγόνου ή βεντάλια στην χειρότερη, για να βγεις δε, ας μην το συζητάμε: μπάρμπα στην Κορώνη με τρελό κονέ στον Θεό και μπόλικο τσαμπουκά αλλά συγκρατημένα νεύρα. Αυτή ήταν η συνταγή για να μπορέσεις να βγεις αλώβητος από το μπουντρούμι του Bios που θέλει να λέγεται και πολυχώρος... my ass... Τέτοιο ντου στην μοναδική πόρτα, που λειτουργούσε ως έσοδος και έξοδος ΜΑΖΙ, τόσα (δικαιολογημένα) νεύρα από το κοινό, τέτοιος πανικός και σπρωξίματα και τέτοια η απουσία επαγγελματισμού από την πλευρά των διοργανωτών, που σε έκαναν πραγματικά να θες να τους κατεβάσεις τη μούρη και μετά να ζητήσεις και τα λεφτά σου πίσω. Φύγαμε λίγο μετά τους Μoderat, που ακόμα και εμένα (που δεν έχω εντρυφίσει σε αυτά τα μουσικά μονοπάτια) άρεσαν.

Σάββατο ξεκινήσαμε με βαριά καρδιά από το σπίτι για το τί σκατά θα συναντούσαμε πάλι. Είχε πέσει πολύ κράξιμο από το πρωί σε facebook, twitter και φόρα για τα της προηγούμενης βραδιάς. Και έφτανες εκεί κι έβλεπες μια άλλη εικόνα. Που είμαστε ρε παιδιά; Στην Αγγλία; Μια ουρά που ξεκινούσε από την πόρτα του Bios και έφτανε μέχρι το Βαρούλκο. Μια ουρά που "περπατούσε" με γοργούς ρυθμούς. Δύο τύποι στην πόρτα έφταναν για να κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να έχει γίνει από την πρώτη κιόλας μέρα. Ήσυχα πράγματα, πολιτισμένα. Έδειχνες το εισιτήριό σου, ούτε σφραγίδες στο μπράτσο λες και είμαστε ζώα που πάνε στην σφαγή (είχε παίξει το σκηνικό αυτό την πρώτη μέρα), ούτε φωνές, ούτε πανικός, τίποτα! Μέσα, λιγότερος κόσμος από την Παρασκευή, στην αρχή ανέπνεες κανονικά, ο Gaslamp Killer έκοβε βόλτες στον χώρο πριν βγει με τον Gonjasufi στην σκηνή, οκ κατάσταση γενικώς. Περίμενα κι εγώ να δω για ποιον λόγο έχει γίνει όλος αυτός ο πανικός για τους δυο άπλυτους μαλλιάδες, για τί πράγμα παραλληρούσε τόσο καιρό η κοινότητα της Καρύτση και περίμενε να δει με... αγωνία... Έπιασα την γωνιά μου, δεν υπήρχε περίπτωση να χωθώ μέσα στον πανικό για δεύτερη μέρα. Και οκ, καλοί ήταν, ένα πανηγυράκι, πολύς κόσμος που μάλλον πήγε για να πάει και να πει πως πήγε, και πολύ vintage βρε αδερφέ! Τι σκατά, κανείς δεν φοράει πια κανονικά ρούχα; You know, κάνα τζινάκι, κάνα μακό μπλουζάκι, κάνα allstaraκι. Όλοι με τα ρούχα της γιαγιάς μας πρέπει να κυκλοφορούμε; Τέλος πάντων, φαντάζομαι πως οι ενδυματολογικές επιλογές του κοινού δεν αφορούν και κανέναν, εμένα μου έκαναν απλώς εντύπωση και είπα να το γράψω κι αυτό...

Όπως και να 'χει, είχα από την αρχή κακή άποψη για το Bios, την οποία δεν νομίζω να μπορέσει να μου την αλλάξει ποτέ. Ήταν χάλια από τότε που άνοιξε, είναι ακόμα χάλια. Και ναι, έτσι πως είναι τα πράγματα, μπορεί να είναι ένας από τους ελάχιστους χώρους που χρησιμοποιείται για συναυλίες πλέον, αλλά ρε φίλε φρόντισέ τον και λίγο. Και στο κάτω-κάτω δεν ζητάμε και τίποτα: μια έξοδο κινδύνου για παν ενδεχόμενο και decent εξαερισμό!

Άντε βρε και εις άλλα με υγεία και καλά να είμαστε που έφυγαν όλοι από εκεί μέσα αρτιμελείς. Τα-τα!

Ερώτηση

πλ. Κουμουνδούρου, βράδυ Παρασκευής.

Θα είναι μεγάλη η νύχτα...

Δουλεύεις μέχρι αργά;
Έχεις πήξει στους καφέδες και αποτέλεσμα δεν βλέπεις;
Μία είναι η λύση: σοκολάτα, φίλε μου...
Φάε σοκολάτα και θα δεις...

The burger project

Στο πλαίσιο του "έχω καλή διάθεση και ναι είμαι στο γραφείο" τραγουδάω και χορεύω στην καρέκλα μου με αυτό...
τους λατρεύω
αλήθεια
και θέλω να τους δω live
θέλω να είναι η μπάντα που θα παίξει live στον γάμο μου
ντυμένοι όμως ακριβώς έτσι όπως είναι στο video clip
η μάνα μου θα λιποθυμήσει...

Keep Shelly in Athens

  {photo κλεμμένη από το myspace τους}

Παίζει να είμαι από τους τελευταίους που το μαθαίνει, ε;
Μάλλον.
Τέλος πάντων.
Λίγα κατάφερα να βρω για αυτούς: Αθηναίοι, σύμφωνα με το myspace τους, με τέσσερα κομμάτια στο playlist τους, το Fokionos Negri Street και το Cremona Memories γαμούν (sorry για τα γαλλικά).
Περιέργως εδώ δεν μιλάει κανείς για αυτούς, εκτός από τον lkrory21. Στα εξωτερικά όμως τους έχουν κάνει θεούς. Ε... και δικαίως μεταξύ μας...

Βρες τους εδώ, εδώ και εδώ...
και διάβασε τι έχουν γράψει για αυτούς εδώ, εδώ και εδώ.
και εις άλλα με υγεία.
τα λέμε.
xx