19.11.10

Ακόμα μία συνηθισμένη εβδομάδα



Ξημερώνει Δευτέρα, έχεις αργήσει να γυρίσεις σπίτι την Κυριακή το βράδυ από το γραφείο, ένεκα των εκλογών, έχεις κι ένα παραπάνω "εξιτέ" λόγω νίκης Καμίνη/Μπουτάρη, λες δεν μπορεί, καλά θα πάει η εβδομάδα μου.

Ξεπερνάς κάθε νύστα/δυσκολία-να-σηκωθείς-από-το-κρεββάτι, σέρνεσαι μέχρι το μπάνιο μπας και το κρύο νερό σε ξυπνήσει για τα καλά, μετά σέρνεσαι μέχρι το γραφείο να κάνεις δουλειά γρήγορα μήπως και καταφέρεις να φύγεις και νωρίς (τζίφος) και γυρνάς σπίτι ένα με το χώμα, κι αναρωτιέσαι πως σκατά κατάφερες στα 33 σου, χωρίς πολλές-πολλές υποχρεώσεις να αισθάνεσαι γύρω στα 63, χωρίς διάθεση για τίποτε άλλο από το να αποχαυνωθείς μπροστά στην τηλεόραση. Σε χρόνο dt έχει γίνει έναν με τον καναπέ, τον οποίο μοιράζεσαι με τον φίλο σου (που είναι σε ανάλογη κατάσταση χώματος) και το σκυλί, που επειδή έχει και μερικές ώρες να σε δει, σου κάνει χαρές και σου γλύφει τη μούρη και θέλει παιχνίδια. Πλάκα μου κάνεις έτσι;

Το ξεπερνάς.

Τρίτη.
Βάρδια στο γραφείο. Λες, δεν μπορεί, δεν έχει και Champions League ούτε κανένα άλλο βάρβαρο για τα ευαίσθητα νεύρα σου ποδοσφαρικό ή εν γένει αθλητικό γεγονός, θα γυρίσεις νωρίς σπίτι (πριν τις 12 εννοώ). ΟΧΙ. Εχει Βουλή και συζήτηση για Βατοπέδι και ψηφοφορία. Ένα θα σου πω: η τελευταία φορά που θυμάμαι να έχω γυρίσει σπίτι από τη δουλειά στις 5 το πρωί είναι όταν έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. Δηλαδή χμμ... ΤΟ 2001. Η εικόνα της εξαθλιωμένης από τη νύστα και την κούραση γυναίκας (ναι, στα 33 δεν μπορώ να πω ότι είναι και κοριτσάκι πια) που κουβαλάει σακούλες σούπερ - μάρκετ (γιατί δεν έχει άλλη ώρα να πάει να ψωνίσει τα άκρως απαραίτητα και το κάνει σε ένα διάλειμμα από τη δουλειά) είναι γελοία και για κλάματα μαζί. Πέφτεις χώμα στο κρεββάτι και από την υπερένταση δεν μπορείς (ΦΥΣΙΚΑ) να κοιμηθείς και στο μυαλό σου στριφογυρνάει η ιδέα ότι σε τρεις ώρες πρέπει να ξυπνήσεις. Σκατά.

Τετάρτη.
Ένα με το χώμα, still. Λες και έχει πιεί όλα τα αποθέματα Κυρ-Γιάννη. Πας στη δουλειά γιατί κανείς δεν σου είπε να μην πας επειδή την προηγούμενη έμεινες μέχρι το άγριο χάραμα στο γραφείο, προσπαθείς με πάρα πολύ κόπο να αρθρώσεις έστω και μία λέξη και δεν τα καταφέρνεις. Στο καπάκι σου σκάει συζήτηση με τον από πίσω σου (όχι τον κώλο σου, αλλά κοντά είσαι, αν τον γνωρίσεις τον τύπο θα καταλάβεις τι εννοώ) για τους Μουσουλμάνους που έκαναν την προσευχή τους οι άνθρωποι στην πλ. Αττικής και τους Ελληναράδες που είχαν βάλει στη διαπασών μουσική και τους πετούσαν αυγά. Η συζήτηση για να μην μακρηγορούμε κατέληξε στο να σκέφτομαι ότι ο τύπος είναι ο επόμενος Μιχαλολιάκος, αλλά είναι πολύ μικρός σε ηλικία για να το καταλάβει. Η επόμενη ιδέα που πέρασε από το κουρασμένο μου μυαλό ήταν να του φορέσω την καρέκλα καπέλο. Μετά ακολούθησε σεκάνς ματωμένων πλάνων, φουλ σπλάτερ, κι εγώ νομίζω πως κρατούσα σιδεροπρίονο...


Πέμπτη.
Ωραία μέρα η Πέμπτη. Την αγαπάω την Πέμπτη. Είναι πριν την Παρασκευή αλλά δεν είναι Παρασκευή και αυτό σημαίνει ότι το Σαββατοκύριακο δεν έχει έρθει ακόμη, αλλά είναι κοντά και επίσης ότι δεν έχει τελειώσει πριν το πάρω καν χαμπάρι... Αχ, ωραία η Πέμπτη... Στη δουλειά είμαι βέβαια, με διάφορα μικροπροβλήματα του τύπου "έχω να κλείσω 7 σελίδες ύλη και έχω χρησιμοποιήσει ότι υλικό έχω μαζέψει μέχρι και το επόμενο ΠΑΣΧΑ", αλλά δεν πειράζει, είναι Πέμπτη και τι κι αν το σκατομηχάνημα κολλάει και το Roxen τα έχει παίξει και γενικώς ένα μπάχαλο είμαστε εκεί μέσα, work-wise. Είναι Πέμπτη, το είπα;







Παρασκευή.
Χαρμόσυνα νέα στους απανταχού εναπομείναντες εργαζόμενους αυτής της χώρας. Σε λίγες ώρες θα κάθεσαι στο σπιτάκι σου, θα κοιμάσαι όσο θες και δεν θα σκέφτεσαι ούτε δουλειές, ούτε μειωμένους μισθούς, ούτε τίποτα. ΒLANK. Εγώ δε, θα το γιορτάσω παραπάνω, γιατί πρώτη φορά μετα από ΔΕΚΑ χρόνια δεν θα δουλέψω Κυριακή. Ποτέ ξανά. Ναι, οκ, λιγότερα λεφτά, αλλά σκέψου, θα έχω κανονικά Σαββατοκύριακα από εδώ και πέρα. Θα μπορώ να βγω για έναν νορμάλ καφέ την Κυριακή και δεν θα έχω το άγχος να πάω στο γραφείο το μεσημέρι. Χιπ-χιπ-χουρέι! Όσο για τα λεφτά που θα χάσω, θα βρω τρόπο να τα αναπληρώσω. Εδώ που φτάσαμε οι μισοί μου φίλοι να μην έχουν δουλειά ή να δουλεύουν σαν τα σκυλιά και να βλέπουν κάθε μήνα τον μισθό τους να πέφτει δραματικά, θα νοιαστώ αν ο μισθός μου έφτασε στα ίδια επίπεδα που ήταν όταν ήμουν 25 χρονών; Ίσα - ίσα που θα πρέπει να τους ευχαριστώ που με έκαναν να ξανανιώσω νιούδι. (ειρωνία, helloooooo???).



Σε άλλα νεά τώρα. 

  • Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου πήγε στην Inner Ear.
  • To Φεβρουάριο κλείσαμε πάλι για Βερολίνο. Όπως λέει και η Ο. "το έχεις βάλει στοίχημα να μην δεις ποτέ το Βερολίνο χωρίς χιόνιας, ε;". Ελπίζω μόνο αυτή τη φορά να μην με ξαναπάρει ο ύπνος και χάσουμε πάλι την Transmediale.
  • Βγήκαν και τα πρώτα επιβεβαιωμένα ονόματα για Primavera. Pulp, National, Belle and Sebastian, Flaming Lips. Έκλεισε κι αυτό (ε, Τάκη;) 
  • Χθες κάθισα μέχρι τις δύο το βράδυ και παρακολούθησα στην ΕΤ1 μια από τις πιο ωραίες ταινίες που έχω δεί έβερ. Λέγεται "Lemon Tree" και είναι του Iσραηλινού σκηνοθέτη Εραν Ρικλίς. Η δε Hiam Abbass, η πρωταγωνίστρια, είναι ίδια η Λέχου στα 50 της!!! Κατά τα άλλα την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Μ' αυτά και μ' αυτά, έφτασε πάλι η ώρα να πας γραφείο... 
Αυτά από μένα. Εσείς, κάνα νέο;

14 σχόλια:

Emmanouela είπε...

Kαλημέρα Ζωή μου!!!! Τι νέα να έχω κι εγώ? Μπροστά στη δική σου εβδομάδα, η δική μου φαίνεται τόσο ανιαρή! Δεν λέω, κουράζομαι κι εγώ, αλλά εσύ παιδί μου πρέπει να πάρεις βραβείο υπομονής και αντοχών! Χαίρομαι που θα απολαμβάνεις από εδω και πέρα τα ΣΚ σου και για το ταξίδι σου! Να περνάς όμορφα τις στιγμές που έχεις για τον εαυτό σου και να χαίρεσαι που έχεις δίπλα σου το βράδυ στον καναπέ τις 2 φάτσες που αγαπάς, γιατί χωρίς αυτούς θα ήταν ακόμη πιο σκατά τα πράγματα!! Φιλιά πολλά!!

Velveteen είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Velveteen είπε...

Γαμάτο το ποστ σου. Λες να κάνω κι εγώ ένα τέτοιο; Δουλεύω περίπου 10 ώρες τη μέρα αλλά επειδή το κάνω από το σπίτι όλοι με θεωρούν τεμπέλα+δεν έχω πληρωθεί από πουθενά. Επίσης, όλοι συμβιβαζόμαστε με λιγότερα λεφτά. καλά κάνεις και δεν στεναχωριέσαι...
Υ.Γ. Δεν είναι γαμάτο να έχεις κάποιον να σε πάρει αγκαλιά κι ας είστε και οι δύο χώμα? και εννοώ και άντρα και ζωάκι!

zoe.k. είπε...

Μόνο και μόνο που θα έχω μετά από 10 χρονια free σαββατοκυριακο, δεν το συγκρίνω με τίποτα στον κόσμο. Όσο για το υστερόγραφο, έχεις χίλια δίκια! δεν το αλλάζω με τίποτα!

A είπε...

1)pairnw ptuxio sto 'pa?
xaaaaa
to mono aksiologo neo!

2)xara sto kouragio sou

3)teleio to post

4)sumfwnw me Emmanouela, enjoy auta k autous pou exeis k tis stigmes mazi tous!

zoe.k. είπε...

@river: PTYXIO????? AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!! Congrats girl mou!!! Mprabo mprabo! :DDD

Ανώνυμος είπε...

Αφού ξεχώρίζεις τις εβδομάδες είσαι σε καλό δρόμο...Έχω να πάρω άδεια...χμ μάλλον να κάτσω 4 συνεχόμενες μέρες απο τον Μάρτιο...δουλεύω 10 ώρες την ημέρα και ο μισθός μου είναι για κλάματα...άμα έχεις δικό σου μαγαζί και μάλιστα με φαγητό αυτά έχεις...προσπαθώ απο την ώρα που διάβασα το post να θυμιθώ τι έκανα ας πούμε την Δευτέρα και ειλικρινά δεν μπορώ να θυμιθώ...όσο για αυτό που λές για τα 33 που νιώθεις 63...να σου πω μόνο ότι χθες με πήρε ο ύπνος στον καναπέ και το μόνο που θυμάμαι είναι που είπα στον φίλο μου την ώρα που με σκέπαζε ότι κατάντησα γριά...και χο χο χο...είμαι 32....
αλλά δεν βαριέσαι...και μόνο που είχα κάποιον που με σκέπασε...αυτό είναι όπως λέει και μια διαφήμιση...αξία ανεκτίμητη...

Ανώνυμος είπε...

Αφού ξεχώρίζεις τις εβδομάδες είσαι σε καλό δρόμο...Έχω να πάρω άδεια...χμ μάλλον να κάτσω 4 συνεχόμενες μέρες απο τον Μάρτιο...δουλεύω 10 ώρες την ημέρα και ο μισθός μου είναι για κλάματα...άμα έχεις δικό σου μαγαζί και μάλιστα με φαγητό αυτά έχεις...προσπαθώ απο την ώρα που διάβασα το post να θυμιθώ τι έκανα ας πούμε την Δευτέρα και ειλικρινά δεν μπορώ να θυμιθώ...όσο για αυτό που λές για τα 33 που νιώθεις 63...να σου πω μόνο ότι χθες με πήρε ο ύπνος στον καναπέ και το μόνο που θυμάμαι είναι που είπα στον φίλο μου την ώρα που με σκέπαζε ότι κατάντησα γριά...και χο χο χο...είμαι 32....
αλλά δεν βαριέσαι...και μόνο που είχα κάποιον που με σκέπασε...αυτό είναι όπως λέει και μια διαφήμιση...αξία ανεκτίμητη...

zoe.k. είπε...

Κανονικά δεν θυμάμαι τι έκανα μέσα στην εβδομάδα. Με το που φτάσει Παρασκευή παθαίνει ο εγκέφαλός μου αυτόματο delete. Κρατάει βέβαια κάποια format για παν ενδεχόμενο, αλλά συνήθως ξεχνάω τα πάντα όταν φτάσει αυτή η ευλογημένη μέρα. Την εβδομάδα που πέρασε την θυμάμαι δυστυχώς γιατί με τσάκισε. Οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα, κι όχι δεν είμαστε γριές, απλά ένα θα πω που το έχω ξαναπεί: η ΓΙΑΓΙΑ μου που κοντεύει να κλείσει αιώνα πάνω στον πλανήτη στην ηλικία μου έκανε στάνταρ περισσότερα από μένα. Για να μην πω για τώρα... Μας βάζει όλες μαζί κάτω και μας κάνει καλά.
Άντε βρε καλή μας ξεκούραση, κορίτσι κουράγιο, καταλαβαίνω ότι εσύ ούτε σαββατοκύριακα έχεις ούτε τίποτα, αλλά να θυμάσαι ένα πράγμα: όταν κάνεις κάτι που αγαπάς πραγματικά, σε ανταμοίβει κάποια στιγμή.

annie είπε...

ayto to ena me to homa... eytixos i distixos xekinisa san freelancer grafistria doulevontas sto spiti, (plus etsy shop me crafts). pou simainei no orario. douleies spitiou syn oles tis oikiakes vlakeies me odigoun sto na doulevo nuxta pleon. ta matia mavra, ta kokkala kai i mesi trizoun..

http://anmarkdesign.blogspot.com/

zizi bloom είπε...

Γειά χαρά!
Μόλις ανακάλυψα το blog σου το οποίο πέρα απο πολύ ενδιαφέρον θα μπορούσε να ανήκει και σε μένα μιας και μένα με λένε Ζωή και το επίθετό μου αρχίζει απο κάπα!!!
Μ'αρέσει ο τρόπος που γράφεις!
Θα χαρώ αν θελήσεις να μ'επισκεπτείς!

www.zizibloom.blogspot.com

zoe.k. είπε...

Γειά σου λοιπόν Ζωή Κ.
Χαίρομαι που το ανακάλυψες και το διαβάζεις κιόλας! Θα χαρώ να σε ξαναδώ!

Rinos είπε...

ωραιο blog
ριξε μια ματι αν 8ες

skemdinladiesnight.blogspot.com

Raggedy Man είπε...

Από τα ονόματα που ανακοινώθηκαν ΜΟΝΟ για Pulp ψήθηκα... Αλλά τους έχω δει, επομένως...