Έχεις διαβάσει για αυτό. Ξέρεις πάνω κάτω τί είναι και πως δημιουργήθηκε. Διάβασε και τι είπε ο ένας εκ των δημιουργών, ο Άρης Χατζηστεφάνου.
Κατερίνα Κιτίδη - Άρης Χατζηστεφάνου
Debtocracy: Ένα μεγάλο πείραμα με μεγάλο ρίσκο
Χωρίς χορηγούς, χωρίς μεγάλες εταιρείες από πίσω, με μοναδική οικονομική στήριξη από την τεράστια ανταπόκριση του κοινού, που απάντησε στην πρόσκλησή τους για συμμετοχή, ο Άρης Χατζηστεφάνου και η Κατερίνα Κιτίδη δημιούργησαν το «Debtocracy - Χρεοκρατία».
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που τολμά να ψάξει και να αναλύσει τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν στην οικονομική κρίση του σήμερα. Το «Debtocracy» βγαίνει στον αέρα απόψε (μέσα από το www.debtocracy.gr και το www.xreokratia.gr) και αποτελεί το πρώτο ντοκιμαντέρ στην ιστορία της Ελλάδας που δημιουργήθηκε από τον κόσμο για τον κόσμο, από δύο δημοσιογράφους που τόλμησαν να τα βάλουν με το «σύστημα» και να σπάσουν το τηλεοπτικό και κινηματογραφικό κατεστημένο, που θέλει να απαιτούνται τεράστια χρηματικά ποσά για τη δημιουργία ενός τόσο μεγάλου project.
Με μακρά πορεία στο χώρο της δημοσιογραφίας και οι δύο [o Άρης Χατζηστεφάνου είναι δημιουργός του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού Infowar και αρχισυντάκτης στο The Press Project (www.thepressproject.gr) και η Κατερίνα Κιτίδη αρχισυντάκτρια στο www.tvxs.gr], παραθέτουν μια ανάλυση του προβλήματος και προτείνουν λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Λίγες ώρες πριν το Debtocracy «βγει στον αέρα», ο Άρης Χατζηστεφάνου μίλησε για το ντοκιμαντέρ που πολλοί περιμένουν με αγωνία να δουν.
Τι είναι καταρχήν το «Debtocracy»;
Είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ με τέτοιο μέγεθος παραγωγής που βγαίνει στην Ελλάδα, με αποκλειστικά όλο το κόστος παραγωγής να έχει καλυφθεί από τον κόσμο που μας έστειλε χρήματα, κι ίσως ένα από τα πρώτα τέτοιου μεγέθους που μοιράζεται δωρεάν, χωρίς κανένα δικαίωμα χρήσης ή αναμετάδοσης. Μπορεί δηλαδή να το πάρει όποιος θέλει και να το προβάλει, είτε είναι μια διοργάνωση, είτε ένα μεγάλο κανάλι, όποιος θέλει.
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για το χρέος, αλλά πιάνει και θέματα για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και της ευρωπαϊκής κρίσης πριν φτάσει στην Ελλάδα, με έναν εναλλακτικό τρόπο. Και για αυτόν το λόγο απευθυνθήκαμε και σε ορισμένους από τις «κορυφές» των λεγόμενων μη ορθόδοξων οικονομικών, όπως o Σαμίρ Αμίν ο οικονομολόγος, o Ντέιβιντ Χάρβεϊ ή ο Κώστας Λαπαβίτσας, αλλά και σε φιλόσοφους όπως ο Αλέν Μπαντιού. Παράλληλα απευθυνθήκαμε σε αυτούς στον Ισημερινό που έστησαν την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου.
Μέσα από αυτό οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι για αυτήν την επιτροπή είπαν πως αυτά που καλείται να πληρώσει ο κόσμος, ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρέους, είναι παράνομο ή είναι απεχθές, όπως λέγεται, ή μη νομιμοποιημένο. Εν ολίγοις, πως δεν οφείλει ο κόσμος να το πληρώσει. Και έφτιαξαν αυτήν την επιτροπή, άνοιξαν τα λογιστικά βιβλία και είδαν πως αυτό κι αυτό είναι παράνομο και άρα δεν το πληρώνουμε.
Μια τέτοια επιτροπή ή μάλλον μια πρωτοβουλία για να φτιαχτεί μια τέτοια επιτροπή υπάρχει ήδη και στην Ελλάδα, με γνωστά ονόματα από πίσω, όπως ο καθηγητής Κώστας Λαπαβίτσας, μια πρωτοβουλία που έχει και τη στήριξη από εκατοντάδες άτομα και προσωπικότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εμείς παρακολουθούμε την πορεία αυτής της πρωτοβουλίας, παράλληλα με την πορεία της κρίσης.
Για ποιους λόγους αποφασίσατε να δημιουργήσετε ένα τέτοιο project χωρίς τη συμβολή κάποιου χορηγού ή παραγωγού και στραφήκατε στον κόσμο;
Θέλαμε να αποφύγουμε δεσμεύσεις, οικονομικές ή πολιτικές. Το να έχεις χορηγό μια μεγάλη εταιρεία ή ακόμα και μια πολιτική παράταξη σημαίνει ότι μπορεί να θελήσει άμεσα ή έμμεσα να παρέμβει στο έργο σου. Μπορεί κάποιος να συμφωνεί με την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, αλλά να σου λέει μην ασκήσεις κριτική στην ευρωζώνη ή σε ξένες εταιρείες. Αυτό πιστεύαμε πως δεν μπορούσε να γίνει. Κάναμε ένα μεγάλο πείραμα με μεγάλο ρίσκο.
Το «Debtocracy» το ξεκινήσαμε πριν καν το πούμε στον κόσμο και είχαμε ήδη φτάσει να βάλουμε 5.000 ευρώ από την τσέπη μας. Από τη στιγμή όμως που το ανακοινώσαμε, το κόστος παραγωγής καλύφθηκε από το κοινό μέσα σε μία εβδομάδα, κάτι απίστευτο, και μάλιστα δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε τον κόσμο να δίνει χρήματα όταν είχαμε ήδη ενημερώσει ότι το βασικό κόστος έχει καλυφθεί και ότι τώρα καλύπτουμε τα έξοδα διανομής. Ήταν απίστευτη η ανταπόκριση.
Έχουν περισσέψει δηλαδή χρήματα;
Όταν μιλάμε για διανομή, δεν μπορούμε να λέμε πως μας έχουν περισσέψει χρήματα. Κι αυτό γιατί όσα λεφτά και να πάρεις, αυτά θα διατεθούν σε αφίσες, σε διαφημίσεις, σε προώθηση, να κοπούν DVD για ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να το δουν στο Ίντερνετ.
Παρ’ όλα αυτά σκεφτόμαστε μήπως τελικά θα πρέπει να υπάρξει κι ένα επόμενο βήμα. Να πούμε δηλαδή πως η ομάδα σκοπεύει να κάνει κάτι στο μέλλον, αυτοί που δώσατε ήδη ή αν επιθυμείτε να συνεχίσετε να ενισχύετε, τα χρήματα θα πάνε σε μια επόμενη παραγωγή κι αν δεν συμφωνείτε με αυτήν την παραγωγή, θα σας τα επιστρέψουμε.
Συναντήσατε εμπόδια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Καταρχήν βρέθηκαν άνθρωποι στην ομάδα που έκαναν κι άλλες δουλειές να πρέπει να δουλεύουν παράλληλα και για το «Debtocracy», και αυτό τεχνικά σου βγάζει διάφορα προβλήματα στη φόρα.
Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν επαγγελματίες, όπως ο μοντέρ ο Άρης Τριανταφύλλου, η BitsnBytes του Κώστα Εφήμερου, η εταιρεία που ανέλαβε να βοηθήσει στην παραγωγή, άνθρωποι που είχαν δουλέψει και στο παρελθόν σε ανάλογα projects κι έτσι καταφέραμε, ενώ δεν υπήρχε τίποτα έτοιμο, να το ετοιμάσουμε, ξεπερνώντας όλοι τους εαυτούς μας και κάνοντας όλοι πράγματα που δεν γνωρίζαμε, όπως εγώ να κάνω κάμερα ή να φτιάχνω το φωτισμό...
Αν τώρα εννοείς και σε πολιτικές, δεν υπήρχε κάτι άμεσο. Αυτό που μπορώ να πω εγώ και μόνο βάσει αίσθησης είναι ότι έχει ήδη ενοχλήσει πριν καν κυκλοφορήσει.
Τι κερδίσατε και τι χάσατε κάνοντας το «Debtocracy»;
Νομίζω πως νικήσαμε το φόβο πως μια τέτοια παραγωγή χρειάζεται από πίσω μεγάλες εταιρείες παραγωγής ή χρηματοδότες και καταλάβαμε ότι μπορούμε να παίρνουμε μια κάμερα και να γυρνάμε τον κόσμο και να βγάζουμε κάτι αξιοπρεπές και αισθητικά. Το μόνο που χάσαμε ήταν εβδομάδες ύπνου...
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που τολμά να ψάξει και να αναλύσει τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν στην οικονομική κρίση του σήμερα. Το «Debtocracy» βγαίνει στον αέρα απόψε (μέσα από το www.debtocracy.gr και το www.xreokratia.gr) και αποτελεί το πρώτο ντοκιμαντέρ στην ιστορία της Ελλάδας που δημιουργήθηκε από τον κόσμο για τον κόσμο, από δύο δημοσιογράφους που τόλμησαν να τα βάλουν με το «σύστημα» και να σπάσουν το τηλεοπτικό και κινηματογραφικό κατεστημένο, που θέλει να απαιτούνται τεράστια χρηματικά ποσά για τη δημιουργία ενός τόσο μεγάλου project.
Με μακρά πορεία στο χώρο της δημοσιογραφίας και οι δύο [o Άρης Χατζηστεφάνου είναι δημιουργός του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού Infowar και αρχισυντάκτης στο The Press Project (www.thepressproject.gr) και η Κατερίνα Κιτίδη αρχισυντάκτρια στο www.tvxs.gr], παραθέτουν μια ανάλυση του προβλήματος και προτείνουν λύσεις που αποκρύπτονται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Λίγες ώρες πριν το Debtocracy «βγει στον αέρα», ο Άρης Χατζηστεφάνου μίλησε για το ντοκιμαντέρ που πολλοί περιμένουν με αγωνία να δουν.
Τι είναι καταρχήν το «Debtocracy»;
Είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ με τέτοιο μέγεθος παραγωγής που βγαίνει στην Ελλάδα, με αποκλειστικά όλο το κόστος παραγωγής να έχει καλυφθεί από τον κόσμο που μας έστειλε χρήματα, κι ίσως ένα από τα πρώτα τέτοιου μεγέθους που μοιράζεται δωρεάν, χωρίς κανένα δικαίωμα χρήσης ή αναμετάδοσης. Μπορεί δηλαδή να το πάρει όποιος θέλει και να το προβάλει, είτε είναι μια διοργάνωση, είτε ένα μεγάλο κανάλι, όποιος θέλει.
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για το χρέος, αλλά πιάνει και θέματα για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και της ευρωπαϊκής κρίσης πριν φτάσει στην Ελλάδα, με έναν εναλλακτικό τρόπο. Και για αυτόν το λόγο απευθυνθήκαμε και σε ορισμένους από τις «κορυφές» των λεγόμενων μη ορθόδοξων οικονομικών, όπως o Σαμίρ Αμίν ο οικονομολόγος, o Ντέιβιντ Χάρβεϊ ή ο Κώστας Λαπαβίτσας, αλλά και σε φιλόσοφους όπως ο Αλέν Μπαντιού. Παράλληλα απευθυνθήκαμε σε αυτούς στον Ισημερινό που έστησαν την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου.
Μέσα από αυτό οι άνθρωποι που ήταν υπεύθυνοι για αυτήν την επιτροπή είπαν πως αυτά που καλείται να πληρώσει ο κόσμος, ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρέους, είναι παράνομο ή είναι απεχθές, όπως λέγεται, ή μη νομιμοποιημένο. Εν ολίγοις, πως δεν οφείλει ο κόσμος να το πληρώσει. Και έφτιαξαν αυτήν την επιτροπή, άνοιξαν τα λογιστικά βιβλία και είδαν πως αυτό κι αυτό είναι παράνομο και άρα δεν το πληρώνουμε.
Μια τέτοια επιτροπή ή μάλλον μια πρωτοβουλία για να φτιαχτεί μια τέτοια επιτροπή υπάρχει ήδη και στην Ελλάδα, με γνωστά ονόματα από πίσω, όπως ο καθηγητής Κώστας Λαπαβίτσας, μια πρωτοβουλία που έχει και τη στήριξη από εκατοντάδες άτομα και προσωπικότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εμείς παρακολουθούμε την πορεία αυτής της πρωτοβουλίας, παράλληλα με την πορεία της κρίσης.
Για ποιους λόγους αποφασίσατε να δημιουργήσετε ένα τέτοιο project χωρίς τη συμβολή κάποιου χορηγού ή παραγωγού και στραφήκατε στον κόσμο;
Θέλαμε να αποφύγουμε δεσμεύσεις, οικονομικές ή πολιτικές. Το να έχεις χορηγό μια μεγάλη εταιρεία ή ακόμα και μια πολιτική παράταξη σημαίνει ότι μπορεί να θελήσει άμεσα ή έμμεσα να παρέμβει στο έργο σου. Μπορεί κάποιος να συμφωνεί με την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, αλλά να σου λέει μην ασκήσεις κριτική στην ευρωζώνη ή σε ξένες εταιρείες. Αυτό πιστεύαμε πως δεν μπορούσε να γίνει. Κάναμε ένα μεγάλο πείραμα με μεγάλο ρίσκο.
Το «Debtocracy» το ξεκινήσαμε πριν καν το πούμε στον κόσμο και είχαμε ήδη φτάσει να βάλουμε 5.000 ευρώ από την τσέπη μας. Από τη στιγμή όμως που το ανακοινώσαμε, το κόστος παραγωγής καλύφθηκε από το κοινό μέσα σε μία εβδομάδα, κάτι απίστευτο, και μάλιστα δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε τον κόσμο να δίνει χρήματα όταν είχαμε ήδη ενημερώσει ότι το βασικό κόστος έχει καλυφθεί και ότι τώρα καλύπτουμε τα έξοδα διανομής. Ήταν απίστευτη η ανταπόκριση.
Έχουν περισσέψει δηλαδή χρήματα;
Όταν μιλάμε για διανομή, δεν μπορούμε να λέμε πως μας έχουν περισσέψει χρήματα. Κι αυτό γιατί όσα λεφτά και να πάρεις, αυτά θα διατεθούν σε αφίσες, σε διαφημίσεις, σε προώθηση, να κοπούν DVD για ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να το δουν στο Ίντερνετ.
Παρ’ όλα αυτά σκεφτόμαστε μήπως τελικά θα πρέπει να υπάρξει κι ένα επόμενο βήμα. Να πούμε δηλαδή πως η ομάδα σκοπεύει να κάνει κάτι στο μέλλον, αυτοί που δώσατε ήδη ή αν επιθυμείτε να συνεχίσετε να ενισχύετε, τα χρήματα θα πάνε σε μια επόμενη παραγωγή κι αν δεν συμφωνείτε με αυτήν την παραγωγή, θα σας τα επιστρέψουμε.
Συναντήσατε εμπόδια κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Καταρχήν βρέθηκαν άνθρωποι στην ομάδα που έκαναν κι άλλες δουλειές να πρέπει να δουλεύουν παράλληλα και για το «Debtocracy», και αυτό τεχνικά σου βγάζει διάφορα προβλήματα στη φόρα.
Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν επαγγελματίες, όπως ο μοντέρ ο Άρης Τριανταφύλλου, η BitsnBytes του Κώστα Εφήμερου, η εταιρεία που ανέλαβε να βοηθήσει στην παραγωγή, άνθρωποι που είχαν δουλέψει και στο παρελθόν σε ανάλογα projects κι έτσι καταφέραμε, ενώ δεν υπήρχε τίποτα έτοιμο, να το ετοιμάσουμε, ξεπερνώντας όλοι τους εαυτούς μας και κάνοντας όλοι πράγματα που δεν γνωρίζαμε, όπως εγώ να κάνω κάμερα ή να φτιάχνω το φωτισμό...
Αν τώρα εννοείς και σε πολιτικές, δεν υπήρχε κάτι άμεσο. Αυτό που μπορώ να πω εγώ και μόνο βάσει αίσθησης είναι ότι έχει ήδη ενοχλήσει πριν καν κυκλοφορήσει.
Τι κερδίσατε και τι χάσατε κάνοντας το «Debtocracy»;
Νομίζω πως νικήσαμε το φόβο πως μια τέτοια παραγωγή χρειάζεται από πίσω μεγάλες εταιρείες παραγωγής ή χρηματοδότες και καταλάβαμε ότι μπορούμε να παίρνουμε μια κάμερα και να γυρνάμε τον κόσμο και να βγάζουμε κάτι αξιοπρεπές και αισθητικά. Το μόνο που χάσαμε ήταν εβδομάδες ύπνου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου